ΚΑΠΟΙΑ ΝΟΥΜΕΡΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ FOCUS

Τα τρία αυτά άρθρα που δημοσιεύονται παρακάτω έχουν σαν στόχο να ενημερώσουν τους αναγνώστες αυτού του blog για τις αθλιότητες των Γερμανών συμμάχων μας εις βάρος της πατρίδας μας.

Η Κρήτη το 1941 -1944 τους έδωσε με τα όπλα της και την παληκαριά της την απάντηση που τους έπρεπε. Σήμερα οι Γερμανοί ξανάρχονται με άλλο τρόπο, οικονομικά βάρβαρο. Ας τους δώσουμε ΚΑΙ πάλι την απάντηση που τους αρμόζει.

Οι ανθρώπινες ζημίες στην ΕΛΛΑΔΑ :

Φονευθέντες στον πόλεμο 16.000

Από ωμότητες Γερμανών, Βουλγάρων & 'Ιταλών, 41.000

Από βομβαρδισμούς και ναυάγια 7.000

Από αντίποινα ανταρτοπόλεμου 30.000

Από την πείνα 300.000

Από μη επιστροφή εξ εκπατρισμού 80.000

Σύνολο 474.000 θύματα

ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ

Εις τους αριθμούς αυτούς πρέπει να προστεθούν οι ζημιές που προέρχονται από την αύξηση της θνησιμότητας από τις στερήσεις και από την μείωση των γεννήσεων κατά την περίοδο της Κατοχής, πού υπολογίστηκαν σε 300.000.. Τέλος στους παραπάνω αριθμούς δεν περιλαμβάνονται αυτοί που κατάντησαν ανίκα­νοι προς εργασία, ανάπηροι και ασθενείς.

Επομένως οι απώλειες σε ανθρώπινα θύματα πλησιάζουν το εκατομμύριο.

Όσον άφορα τις υλικές ζημίας έχουμε:

α) Διαρπαγή του γεωργικού καλλιεργητικού κεφαλαίου και μείωση της παραγωγής, που υπολογίστηκε στο τέλος του πολέμου σε 40% για τα δημητριακά, 80% για τον καπνό, 70% για το βαμβάκι, 60% για την σταφίδα, 50% για τα αμπέλια κ.ο.κ.

β) Μείωση του κτηνοτροφικού κεφαλαίου που υπολογίστηκε σε απώλειες του 50% για τα μεγάλα ζώα και σε 30% για τα μικρά.

γ) Ελάττωση των δασών μας κατά 20%.

δ) Νέκρωση της μεταλλευτικής κινήσεως και καταστροφή των μεταλλευτικών εγκαταστάσεων.

ε) Ελάττωση της βιομηχανικής παραγωγής στο 50% σχεδόν, με ζημιές στο βιομηχανικό κεφάλαιο.

στ) Καταστροφή των συγκοινωνιών, δηλαδή

• του μεγαλύτερου μέρους του σιδηροδρομικού υλικού,
• του μεγαλύτερου μέρους του σιδηροδρομικού δικτύου
• του μεγαλύτερου μέρους των γεφυρών,
• μεγάλες βλάβες στο οδικό δίκτυο
• διαρπαγή του 70% των αυτοκινήτων,
• καταστροφή των λιμενικών εγκαταστάσεων και της διώρυγας της Κορίνθου.

ζ) Απώλεια του 73% της εμπορικής και της επιβατηγού ναυ­τιλίας της Χώρας.

η) Καταστροφή ολική 100.000 περίπου κατοικιών και με­ρική 50.000 περίπου κατοικιών.

θ) Καταστροφή πολλών δημοσίων και παραγωγικών έργων.

ι) Υποτίμηση μέχρις εξαφανισμού της αξίας της δραχ­μής.

Κατά την απελευθέρωση 1944 και σε σχέση με τον Απρίλιο τού 1941

το κόστος ζωής ήταν αυξημένο κατά 2.305.986.911 φορές

η νομισματική κυκλοφορία ήταν αυξημένη κατά 8.276.320 φορές και

η τιμή της χρυσής λίρας ήταν αυξημένη κατά 1.633.540.989 φορές.

ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΟΧΙΚΟ ΔΑΝΕΙΟ

Η μεγάλη αύξηση που εμφάνισαν οι δείκτες των τιμών καταναλωτή και της νομισματικής κυκλοφορίας δεν είναι ά­σχετη από το γεγονός ότι οι γερμανικές αρχές Κατοχής - παρά τα διεθνή νόμι­μα, τη συμφωνία της Χάγης, αλλά και τη δική τους συμφωνία της Ρώμης τον Μάρτιο του 1942 - εισέπρατταν χρημα­τικά ποσά μεγαλύτερα από τα προβλε­πόμενα για τη συντήρηση των δυνάμε­ων της κατοχής.

Με βάση τη συμφωνία της Ρώμης, οι κατά μήνα αναλήψεις πέ­ραν του 1,5 δισεκατομμυρίου δολα­ρίων -δηλαδή πέραν του ποσού που α­ντιπροσώπευαν τα έξοδα Κατοχής- θα πιστώνονταν στην Ελλάδα ως δάνειο της προς τη Γερμανία και την Ιταλία. Έτσι, οδηγηθήκαμε στο λεγόμενο πρόβλημα του κατοχικού δανείου. Το πο­σό του κατοχικού δανείου, ανατοκιζόμενο από το 1945 έως το 2000, ανήρχε­το, σε τιμές του 2000, στα 18 δισεκα­τομμύρια δολάρια (ίσως και περισσότερο). Σήμερα το ποσό αυτό ανατοκιζόμενο φθάνει σε λίαν υψηλότερες τιμές.

“Τση Κρήτης τ’ Άγια Χώματα, όπου κι ανέν τα σκάψεις,

Αίμα παλικαριών θα βρεις, κόκκαλα θα ξεθάψεις...”