Από τα Μάλια όντε περνάς
και πας για Σεληνάρι
ένα κεράκι άναψε
στ' Αϊ - Γιωργιού τη χάρη....
Η Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Σελλινάρι, κτισμένη στην αγκάλη της ομώνυμης χαράδρας ανάμεσα σε τρεις επαρχίες, Μεραμπέλου, Πεδιάδος και Οροπεδίου και σε δύο νομούς, Λασιθίου και Ηρακλείου έδωσε δια μέσου των αιώνων, ένα παρόν στην Εκκλησία και στο γένος μας.
Η ιστορία της αρχίζει από την Β’ Βυζαντινή περίοδο, επί του αυτοκράτορος Νικηφόρου Φωκά. Εξ αρχής λειτούργησε Μονή μεγαλώνυμη, που λόγω της θέσεως της δίπλα από τον ορμίσκο του Σισίου, αποτελούσε κέντρο συνάξεων προκρίτων και έπαλξη απελευθερωτικών αγώνων. Γι’ αυτό πολλές φορές καταστράφηκε κατά την περίοδο της ενετικής κυριαρχίας (1211).
Κτήτορ της Μονής είναι ο Μοναχός Νικόλαος από την Ρόδο που βρήκε με όραμα ανάμεσα σε βάτους και πέτρες, την θαυματουργό εικόνα του Αγίου Γεωργίου. Εκεί, στα θεμέλια της παλαιάς εκκλησίας έκτισε με τα ίδια του τα χέρια μια νέα, τον σημερινό ιστορικό μικρό ναΐσκο της Μονής. Όταν τελείωσε το έργο, έγινε ερημίτης και αναπαύθηκε ψηλά στο βουνό όπου διασώζεται ο λαξευτός τάφος του, στο σημείο που ακριβώς δεσπόζει ο σταυρός.
Ο Άγιος Γεώργιος ο Σελλιναριώτης, είναι για τους χριστιανούς μας ο προστάτης , ο θαυματουργός Άγιος, Γι’ αυτό όπως παλαιά έτσι και σήμερα, πολύς κόσμος διασώζοντας την παράδοση αιώνων, που θέλει να σταματούν οι πιστοί και να προσκυνήσουν τον Άγιο, ασπάζονται την χαριτόβρυτη εικόνα του πάνω στην οποία είναι έκδηλα τα σημάδια από τις περιπέτειες του τόπου μας.
(Οι φωτογραφίες εκτός της 1 και 2 είναι του Κων. Γραικιώτη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου