ΤΑ "ΚΑΖΑΝΕΜΑΤΑ 2013' ΤΩΝ ΚΡΗΤΩΝ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΤΑ ΚΑΖΑΝΕΜΑΤΑ 2013

ΤΩΝ ΚΡΗΤΩΝ

ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

Άρωμα Κρήτης πήραμε χθες 5.10.2013 στην πλατεία της Αγίας Παρασκευής, μέσα από τη διοργάνωση της εκδήλωσης «Καζανέματα 2013».

Ο Σύλλογος Κρητών και φίλων Κρήτης Αγίας Παρασκευής Αττικής οργάνωσε μια βραδιά που περιελάμβανε ρακοκάζανο, μουσική και χορό.

Γλεντήσαμε με τσικουδιά

και είπαμε να πιούμε

και από τις πίκρες της ζωής  

λίγο ν’ απαλλαγούμε!

Στο πλαίσιο της εκδήλωσης χόρεψαν τα χορευτικά συγκροτήματα του Συλλόγου Κρητών Αγίας Παρασκευής και του Συλλόγου Κρητών Νέας Ιωνίας, ενώ μουσική έπαιξε ο Μανώλης Παπαδομαρκετάκης με το καλλιτεχνικό του συγκρότημα.

Φυσικά υπήρχε πληθώρα κρητικών εδεσμάτων, όπως παραδοσιακό πιλάφι με βραστό,  γραβιέρα, αλλά και φρέσκια τσικουδιά κατ’ ευθείαν από το καζάνι.

Και δύο παρατηρήσεις. Το εύστοχο κάρφωμα της Τρόϊκας πέρασε μέσα στα γέλια των παρισταμένων ενώ η παρουσία κάποιων πολιτικών προσώπων και η αναφορά των ονομάτων τους πέρασε μέσα σε κλίμα γενικής αδιαφορίας και παγωμάρας ανάλογης των χθεσινών καιρικών συνθηκών στην Αγία Παρασκευή.

Και του χρόνου νάμαστε καλά σύντεκνοι να ξαναγιορτάσουμε τα καζανέματα και πάλι όλοι μαζί και κάτω από καλλίτερες συνθήκες.

http://boraeinai.blogspot.gr/2013/10/2013.html

Καζανέματα

Στο τέλος κάθε καλοκαιριού ο τεράστιος αμπελώνας της Κρήτης δίνει την πολύτιμη σοδειά του. Στις αρχές του φθινοπώρου ξεκινά μια ιδιαίτερη διαδικασία∙ μια ιεροτελεστία που οι ρίζες της μπορεί να χάνονται στα βάθη των αιώνων, αλλά διατηρεί μέχρι και σήμερα αναλλοίωτα τα χαρακτηριστικά της. Πρόκειται για τα καζανέματα, την παραγωγή, δηλαδή, της ξακουστής κρητικής ρακής.

Η ρακή ή τσικουδιά - το διάφανο μυρωδάτο νέκταρ της κρητικής γης - είναι απόλυτα συνδεδεμένη με την καθημερινότητα των περήφανων κατοίκων της. Συντροφεύει πόνους και χαρές, λύπες και ξεφαντώματα, γίνεται αφορμή για ανταμώματα, πυροδοτεί γλέντια και χορούς… 

Τα καζανέματα, αυτή η γνήσια έκφραση της κρητικής παράδοσης, αποτελούν το κεντρικό γεγονός του φθινοπώρου στο μεγάλο νησί. Αν βρεθείτε στην Κρήτη Νοέμβρη μήνα κάντε μια βόλτα στα ορεινά χωριά της ενδοχώρας και σίγουρα θα συναντήσετε κάποια παρέα να αποστάζει την παραδοσιακή ρακή.

Τα καζανέματα γίνονται σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους, όπου περίοπτη θέση κατέχει φυσικά το ρακοκάζανο. Το έθιμο του ρακοκάζανου θεσμοθετήθηκε από τον Ελευθέριο Βενιζέλο το 1920, οπότε και δόθηκαν ειδικές άδειες σε αγρότες, με στόχο την οικονομική ενίσχυσή τους μέσα από την παραγωγή τσικουδιάς. Από τότε μέχρι σήμερα, οι άδειες μεταβιβάζονται πατροπαράδοτα από πατέρα σε γιό και η όλη διαδικασία συνεχίζεται αναλλοίωτη.

Η διαδικασία της απόσταξης

Ως πρώτη ύλη στο ρακοκάζανο μπαίνουν τα τσίκουδα ή στράφυλλα (πολτοποιημένα σταφύλια), απομεινάρια του πατήματος των σταφυλιών για να βγει ο μούστος, τα οποία έχουν μείνει αποθηκευμένα σε μεγάλα βαρέλια για 20-40 ημέρες, οσότου γίνει η ζύμωση. Στη συνέχεια, προστίθεται η κατάλληλη ποσότητα νερού και ανάβεται η φωτιά. Καθώς το καζάνι αρχίζει να βράζει η διαδικασία της απόσταξης γίνεται μπροστά στα μάτια σας! Σε μια ώρα, σταγόνα σταγόνα αρχίζει να ρέει το πρώτο σώμα του αποστάγματος, το πρωτοράκι∙ πολύ δυνατή ρακή, σκέτο οινόπνευμα! Όσο συνεχίζεται η απόσταξη, η ρακή παίρνει τις σωστές αναλογίες και βαθμούς. Συνήθως το καζάνι «κλείνει» περίπου στους 18 βαθμούς. Η μοσχοβολιστή ρακή, αχνιστή ακόμη, δίνει το σύνθημα για τρικούβερτο γλέντι.

Όλα τα καλά της Εδέμ σ’ ένα τραπέζι

Τα τραπέζια και οι τάβλες που έχουν στηθεί από νωρίς είναι κατάφορτα με κάθε λογής τοπικά εδέσματα: πιταράκια, καλιτσούνια, ομαθιές, χοχλιούς μπουρμπουριστούς, ντάκους, πατάτες οφτές στη θράκα, βουτυράτες γραβιέρες για ν’ ανοίξει η όρεξη… 

Οι ψησταριές αγκομαχούν από το βάρος των ψητών που σερβίρονται σε υπερμεγέθεις ποσότητες. Εποχικά κρητικά προϊόντα, όπως φρέσκα καρύδια, κάστανα, ρόδια, μήλα και κυδώνια, χαρίζουν ιδιαίτερο χρώμα στο τραπέζι. Καλεσμένοι, φίλοι ακόμη και περαστικοί γίνονται μια μεγάλη παρέα και η ρακοκατάνυξη αρχίζει! Τα ποτήρια γεμίζουν, υψώνονται, ευχές για την υγειά του νοικοκύρη γεμίζουν τον αέρα. Τα όργανα αρχίζουν να παίζουν, οι καρδιές ζεσταίνονται, οι αγκαλιές ανοίγουν και το γλέντι ανάβει. Περίτεχνες δοξαριές οδηγούν τους λεβέντικους κρητικούς χορούς. Ριζίτικα τραγούδια, αυτοσχέδιες μαντινάδες, χωρατά και πειράγματα απογειώνουν το κέφι. Όλα μοιάζουν με γιορτή. Η κρητική ρακή δεν είναι απλά ένα τοπικό προϊόν. Είναι το απόσταγμα μιας γνήσιας παράδοσης που αρνείται να σβήσει. Είναι η ταυτότητα μιας κουλτούρας, που εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο την κρητική φιλοξενία.

http://www.visitgreece.gr